Alloszczur

[Oli]

Irsa, bo szczury to zwierzęta nocne ich największa aktywność jest wieczorem i wczesnym rankiem.

[quagmire]

Ja moje wypuszczam najwcześniej o 20.00. Wcześniej trudno jest im się dostosować.
Chociaż wiele szczurów potrafi się dostosować do wypuszczania wcześniej.

[Mao]

Moje zwykle są niezadowolone, jak czasem muszę im zorganizować wybieg w ciągu dnia. Wchodzą najwcześniej o 22. Lubię siedzieć w nocy, więc to żaden problem dla mnie.

[Irsa]

Moje szczuraski same się dopominają o wybieg,szczególnie Pepin,jest młody,niewybiegany (tzn. wypuszczony raz,nie chce wracać do kaltki), Węgielek ma jedno - dwa stałe miejsca-fotele lub kanapa i tylko tam przebywa.
Jedyne,czego muszę pilnować,to żeby Pepin nie wychodził na balkon,co już mu się zdarzyło. Ok. 20.00 tak jak teraz,są aktywne, mam na szczęście problem ich nocnego buszowania z głowy,bo one są już w klatce, i dosyć szybko idą spać... .

[ Dodano: Pią Lip 13, 2012 19:54 ]
Zdjęcie Pepina i Węgielka słodkie mordki czekają na wypuszczenie z klatki to ich najnowsza fotka, tu jest tylko fragment klatki,a domek mają wykonany prze mojego męża

[ Dodano: Pią Lip 13, 2012 20:08 ]
nie mogę dodać zdjęcia sorki ale wstawię innym razem

[Nakasha]

Irsa, klatka na 3 szczury będzie za mała. Ale też polecam dołączenie trzeciego.

Nasze szczurasy są aktywne późnym wieczorem i rano.

[AgaRatek]

Ja zaczynałam od małego stada, najpierw były Łata i Miśka. Kiedy Łacie się odeszło do domu trafiły 2 młodziaki i Muśka po przejściach, bo nie chcieliśmy żeby Miśka sama była. Szczerze nie widziałam żadnej różnicy między pracą przy 2 ciulach a 4. Potem po bardzo krótkim pobycie niestety odeszła Musia nie wiedzieliśmy za bardzo co zrobić, czy powiększać stado czy nie? Chcieliśmy jednak, aby stadko liczyło 4 sztuki, bo moje maluchy trzymają się dwójkami, a jak się pogniewają to i tak mają z kim pogadać. Mnie i męża dość często nie ma w domu, więc myślę, że maluchom w kupie raźniej. Zaczęliśmy szukać szczurki do adopcji i ja na forum zakochałam się w pewnej "pętelce" a nie chcąc jej rozdzielać z rodzeństwem, które również szukało domu trafiły do nas trzy nowe dziewczyny:) Przed adopcją już wiedzieliśmy,że trzeba maluchom zafundować nowe M, nie było żadnego problemu z łączeniem stada, ale upilnować i wykarmić 6 szczurków to już jest sztuka. Pracy moim zdaniem więcej z nadzorowaniem, ale to pewnie dlatego, że mamy aż 5 maluchów i jedną emerytkę:), która czasem zdaje się na nas patrzeć jak reszta rozrabia wzrokiem: "I na co wam to było? Miałam koleżanki ciszę i spokój, a teraz???:)" Jednak widzę, że są szczęsliwe a ja kocham wszystkie moje maluchy i może niedługo stado się powiększy o jeszcze jednego malucha szukającego szczęśliwego domu i szczurniętych właścicieli!

[Irsa]

Mam już dwie połączone ze sobą klatki i cztery ogonki. Po śmierci Węgielka ,który odszedł we wrześniu ub.roku,mam dla Pepina nowe towarzystwo. Pepin jest po kastracji,którą miał krótko przed śmiercią Węgielka,i obecnie ma do towarzystwa trzy śliczne panny. Pepin jest teraz alfą i jest wspaniałym towarzyszem i przywódcą dla nieco niesfornych panien. . Tym bardziej,że jest najstarszy,bo panny to 6 cio miesięczna Malka,4 miesięczna Pafinka i 3 miesięczna Perełka. Przyznam się,że jestem dumna z mojego stadka. Jeśli ltoś chce je zobaczyć,zapraszam na Irsiaki.

[fixatiffka]

gdyby mi ktoś rok temu powiedział, że za rok będę miała 17 szczurów, to bym go wyśmiała! w życiu! rok temu zstanawiałam się nad dwoma szczurami albo... chomikem
jednak szczury, najpierw dwa. pózniej zaczełam mysleć o tym o jakiś towarzyszach kolejnych, że może 4 czy 5, bo fajnie by się obserwowało "życie społeczne szczurów"
po pół roku i trzech klatkach było 7. ...ale, że klatka była zbyt uciążliwa w sprzątaniu, to chciałam mieć "małą szafę".. tak na 12. z 12 zrobiło się 14, a szafa w trakcie realizacji urosła sporo, tak, że przy przeprowadzce ledwie ją przeniesiono. to już mnie tylko pojemność szafy ograniczała... eh. nie, nie żałuję absolutnie, wszystkie misie są przekochane, i te pierwsze sklepowe, i reszta z adopcji, staruszki które leczę i o które się wciąż martwię.
i widzę znaczną róznicę, pomiędzy ich zachowaniem gdy były tylko dwa, a teraz 17.
i tak sobie myślę: mieć 2-3 szczury, przecież to jest nic... teraz to dopiero mam sprzątania codziennie, wszystko obsikane i obkupkane aż miło i kasa schodzi błyskawicznie, bo żrą głodomory bez umiaru, żwirku ledwie nadążam ze śmieciami wynosić, ręczniki papierowe w ilościach hurtowych kupuję... ale te noski są przekochane
...a życie społeczne szczurów jest naprawdę fascynujące

[Pyl]

fixatiffka, obyś tylko za rok nie napisała tego samego "gdyby mi ktoś rok temu powiedział... to bym go wyśmiała" w kontekście obciążenia chorobami i odchodzeniem szczurów. Ktoś już ładnie napisał na forum, że "szczurze wypalenie" najczęściej dotyka osoby, które skokowo i znacząco zwiększyły liczbę ogonów i mają w stadzie osobniki w podobnym wieku. Nie chcę być złą wróżką

[Oli]

a mnie wypalenie minęło, już nie mam myśli typu "pozbywam się do zera". chcę ograniczyć, to na pewno, zejść poniżej 10, ale już nie mam ochoty wszystkich wyrzucić. może to też ma związek z ilością starszych, która się zmniejszyła, także inne obciążenia w życiu mi odeszły (chociaż nadal jest ich sporo). cieszy mnie to, że udało mi się odetchnąć.

[quagmire]

Ja miałam 14, później stopniowo coraz mniej. Teraz mam 6 i to wciąż stado, wciąż sporo. Jest zupełnie fajnie a sprzątam rzadziej

[klauduska]

Dla mnie ilość idealna to 4. Max 6. Poniżej 4 to za mało, a powyżej 6 to już za dużo. Miałam najwięcej 30kilka. Dawałam radę, ale koszta wyżywienia i ściółki gigantyczne. Dobrze, że to była opcja chwilowa [DT] tylko

[limomanka]

[Cegriiz]

W tej chwili mam 9. I myślę, że dla mnie to ilość w miarę jeszcze optymalna, którą mogę ogarnąć.

Wypuszczam po pokoju całą gromadkę, więc nie wyobrażam sobie abym mogła tak zrobić z 15-ką na przykład.
Dodatkowo wiem, że 9 szczurów jestem w stanie jeszcze dokłądnie wymiziać czy zauważyć pierwsze objawy choroby. Ale to liczba graniczna.
Optimum dla mnie to 7.


No najwięcej szczurów to właśnie było te 9. Kiedyś miałam swoją 8 z jedną tymczasówką. W tym czasie miałam dwie klatki, jedną z 2 babciami (podcierane, karmienie, mycie...) oraz z młodymi szczurami (7), gdzie tymczasówkę musiałam mieć cały czas na oku, bo sama nie widziała.

[quagmire]

Ja tylko zaznaczę, że przy 14 i więcej zapewne też równie łatwo ogarnąć wybieg, poświęcić czas i zauważyć chorobę. Nie widzę jakiejś wielkiej różnicy. Koszty weta potrafią zjeść nawet w przypadku jednego chorującego poważnie szczura. Karmy i ściółki idzie mniej, ale to i tak ta mniejsza część wydatków. Po prostu chciałam napisać, że szóstka też jest fajna.